Bir çocuğun serpilip gelişmesi,mutlu ve başarılı bir kişi haline gelebilmesi için,kendisini gevende hissetmeye,sevilmeye ve kabul edilmeye ihtiyacı vardır.Çocukların sevgiyle şiddet kullanılmadan büyütülmesi gerekir.Çocuklar onları korkuyla değil,sevgiyle motive eden bir disipline muhtaçtırlar. Bu onların yaptıklarına sürekli göz yummak anlamına gelmez; sınırlar koymak da sevgiyi göstermenin bir yoludur.Bu tür evlerde yetişen çocuklar daha dirençli olabilir ve pek çok sorunun üstesinden gelebilir.Sevilmediğini ve güvende olmadığını hisseden bir çocuksa, ne kadar zengin ve istikrarlı bir evde yetişirse yetişsin, gündelik hayatın sürprizlerine karşı çok daha savunmasız olacaktır.
Çocuklarınıza sevgi göstermenin en iyi dört yolu;
1-Sevginizi fiziksel olarak da göstermek
2-Başarılarını fark edip övmek
-Överken ismiyle seslenin,gözlerinin içine bakın ve somut konuşun."Taha odanı çok güzel toplamışsın" gibi.
-Övgünün aşırısı olmaz küçük başarılarda büyükler kadar önemlidir.Kuyruğuna eleştiri takılmış övgü gerçek bir övgü değildir."Bugün ne kadar şıksın; diğer zamanlar pasaklı dolaşman ne kötü" gibi bir övgü de çocuğun eleştirildiğini hissetmesine yol açar.
-Amerika da yapılan bir çalışma da, zekaları için övülen bir grup çocukla,çabaları için övülen bir grup çocuk karşılaştırılmış.Araştırma, sadece zekaları nedeniyle övgü alan çocukların performans odaklı çalışmalarda gayet iyi olduklarını ancak karşılarına bir engel çıktığında bir hayli kırılgan ve zayıf olduklarını ortaya çıkarmış.Diğer yandan,çabalarıyla ilgili olumlu yorumlar yapılan çocuklarsa daha çok öğrenmenin değeri ve başarı stratejileri üzerine yoğunlaşmışlar.
Doğuştan gelen yeteneğiyle övülen çocukta başarılı olduğu zaman zekanın doğuştan geldiğine ve geliştirilebilir olmadığına inanmaya başlayabilir ve bir alanda başarısız olduğunda bunun zeka noksanlığından kaynaklandığını inanacak ve özsaygısı azalacaktır. yetenekli çocuklarda bunun olması büyük olasılıktır çünkü becerisine güvenir ve sıkı çalışmanın değeri vurgulanmaz.
*ÖVGÜNÜN EN YARARLI TÜRÜ AZİM VE SIKI ÇALIŞMA ÜZERİNE YOĞUNLAŞANDIR.
-Övgüyü asla başkalarıyla karşılaştırarak yapmayın.
3-Onları oldukları gibi kabul etmek
4-Onlara güvenli bir sığınak sağlamaktır.
Araştırmalar hem annelerin, hem de babaların çocuk büyüdükçe ona fiziksel olarak daha az sevgi ve şefkat gösterdiklerini ortaya çıkarıyor.Anne babaların çocuklarına ne sıklıkta sarıldıkları ölçülmüş: 3 yaş altı çocuk sahibi anne babaların % 90 ı hergün sarıldıklarını ifade ederken,çocuklar 10 yaşına geldiğinde bu oran annelerde %75 e ve babalarda % 50 ye kadar düşmüş.
Çocuklarınıza sevgi göstermenin en iyi dört yolu;
1-Sevginizi fiziksel olarak da göstermek
2-Başarılarını fark edip övmek
-Överken ismiyle seslenin,gözlerinin içine bakın ve somut konuşun."Taha odanı çok güzel toplamışsın" gibi.
-Övgünün aşırısı olmaz küçük başarılarda büyükler kadar önemlidir.Kuyruğuna eleştiri takılmış övgü gerçek bir övgü değildir."Bugün ne kadar şıksın; diğer zamanlar pasaklı dolaşman ne kötü" gibi bir övgü de çocuğun eleştirildiğini hissetmesine yol açar.
-Amerika da yapılan bir çalışma da, zekaları için övülen bir grup çocukla,çabaları için övülen bir grup çocuk karşılaştırılmış.Araştırma, sadece zekaları nedeniyle övgü alan çocukların performans odaklı çalışmalarda gayet iyi olduklarını ancak karşılarına bir engel çıktığında bir hayli kırılgan ve zayıf olduklarını ortaya çıkarmış.Diğer yandan,çabalarıyla ilgili olumlu yorumlar yapılan çocuklarsa daha çok öğrenmenin değeri ve başarı stratejileri üzerine yoğunlaşmışlar.
Doğuştan gelen yeteneğiyle övülen çocukta başarılı olduğu zaman zekanın doğuştan geldiğine ve geliştirilebilir olmadığına inanmaya başlayabilir ve bir alanda başarısız olduğunda bunun zeka noksanlığından kaynaklandığını inanacak ve özsaygısı azalacaktır. yetenekli çocuklarda bunun olması büyük olasılıktır çünkü becerisine güvenir ve sıkı çalışmanın değeri vurgulanmaz.
*ÖVGÜNÜN EN YARARLI TÜRÜ AZİM VE SIKI ÇALIŞMA ÜZERİNE YOĞUNLAŞANDIR.
-Övgüyü asla başkalarıyla karşılaştırarak yapmayın.
3-Onları oldukları gibi kabul etmek
4-Onlara güvenli bir sığınak sağlamaktır.
Araştırmalar hem annelerin, hem de babaların çocuk büyüdükçe ona fiziksel olarak daha az sevgi ve şefkat gösterdiklerini ortaya çıkarıyor.Anne babaların çocuklarına ne sıklıkta sarıldıkları ölçülmüş: 3 yaş altı çocuk sahibi anne babaların % 90 ı hergün sarıldıklarını ifade ederken,çocuklar 10 yaşına geldiğinde bu oran annelerde %75 e ve babalarda % 50 ye kadar düşmüş.
